بررسی وضعیت ناتوانی جنسی و باروری در جانبازان مبتلا به آسیب نخاعی

به دنبال ابتلا به آسیب طناب نخاعی، عملکرد جنسی و در نتیجه قدرت باروری این بیماران تغییرات وسیعی پیدا می کند و بکارگیری اقدامات کمکی جهت حفظ باروری در ایشان را ضروری می نماید. در این مطالعه 1429 نفر از جانبازان قطع نخاع از سراسر کشور طی یک برنامه پایش سلامت دو ساله توسط اساتید متخصص اورولوژی با استفاده از یک دستورالعمل واحد تحت ویزیت قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک هر بیمار شامل جنس، سن، تاریخ مجروحیت و سطح آسیب نخاعی به همراه اطلاعات مربوط به سن همسر، سال ازدواج ، تعداد فرزندان، مشکلات جنسی، وضعیت باروری و میزان استفاده از روشهای کمکی باروری به دقت ثبت گردید. در این مطالعه، 4/98% جانبازان ویزیت شده را مردان و 6/1% را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی جانبازان 5/8±9/37 سال بوده و بطور متوسط از زمان مجروحیت 9/2±6/14 سال گذشته بود. از میان این جانبازان 7/84% متأهل بوده و 6/13% ایشان مجرد بوده اند؛ 4/87% از جانبازان ویزیت شده پاراپلژیک بوده و سایر ایشان تتراپلژی، همی تتراپلژی و یا تری پلژی داشتند. ناتوانی جنسی در 9/69% از جانبازان مرد ویزیت شده مشاهده گردید. 5/58% از جانبازان متأهل ویزیت شده دارای مشکل ناباروری بوده اند. از میان جانبازان ویزیت شده 368 نفر (4/30%) فرزندی نداشتند و 289 نفر (7/23%) تنها یک فرزند داشتند. میزان باروری موفقیت آمیز با استفاده از روش iui ، ivf و icsi به ترتیب 9/21% ، 1/24% و 20% گزارش شد. بررسی آماری نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین سطح ابتلا به آسیب نخاعی و ناباروری وجود ندارد (05/0p<). پاسخ نسبتاً بالای درمانی با استفاده از روشهای مختلف تکنولوژی کمکی پیشرفته باروری می تواند جانبازان قطع نخاع کشور را برای بچه دار شدن امیدوار کند.